Udar mózgu, czyli obumarcie jego części, jest wynikiem zatrzymania dopływu krwi.
Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization – WHO) udar mózgu jest nagłym wystąpieniem ogniskowego lub uogólnionego zaburzenia funkcjonowania mózgu. Wyżej wymienione zaburzenia trwają ponad 24 godziny i wynikają wyłącznie z przyczyn naczyniowych.
Jak rozpoznać udar mózgu i jak sobie z tym radzić?
W sytuacji, kiedy wystąpi udar mózgu, konieczne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia, aby skutki były jak najmniejsze.
Akronim, który doskonale opisuje objawy udaru mózgu to:
– opadanie kącika ust,
– osłabienie siły mięśniowej w dłoniach,
– zaburzenie widzenia,
– utrudniona mowa i dykcja.
Jeżeli dojdzie do nieszczęścia, jakim jest udar mózgu, należy odpowiednio zaopiekować się pacjentem. Jeśli wystąpi chociaż jeden z ww. objawów trzeba niezwłocznie wezwać pogotowie ratunkowe.
Do zdiagnozowania udaru oraz jego przyczyn stosuje się prześwietlenie mózgu
oraz inne badania wykonywane na oddziale specjalistycznym. Szybkie rozpoznanie choroby i wdrożenie rehabilitacji jest szansą na dojście do pełni sprawności pacjenta.
Wyróżniamy następujące rodzaje terapii:
- terapia zajęciowa – pomaga ponownie nauczyć się wykonywania codziennych czynności,
- fizjoterapia – poprawia sprawność ruchową, wzmacnia i przywraca sprawność fizyczną,
- terapia zakłócania płynności mowy i zaburzeń języka – pomaga w lepszym komunikowaniu się a także połykaniu,
- dietetyk – dobiera odpowiednią, zdrową dietę,
- terapia psychologiczna – pomaga w przypadku zaburzeń pamięci i kojarzenia.
Rehabilitacja może być bardzo trudna i wymagać dużo wysiłku od osoby po udarze, jednak pamiętajmy, że wsparcie rodziny i przyjaciół jest niezastąpione.
Ważną rolę pełni motywacja. Warto zapytać osobę po udarze, co mogłoby jej pomóc w utrzymaniu motywacji. Uczestniczenie w terapii z osobą chorą, pozwala na odzwierciedlenie ćwiczeń w domu i zmotywowanie do większej aktywności. Bardzo ważne jest dodawanie otuchy choremu i zachęcanie do walki z chorobą oraz okazywanie zainteresowania.
Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, że osobie chorej „zawalił się cały świat”. Przykładem może być mężczyzna, który przez całe życie zapewniał swojej żonie opiekę,
a obecnie sam jej potrzebuje. Czuł się odpowiedzialny za swoją rodzinę, a po udarze uczy się życia od podstaw. Stąd osoby po udarze często popadają w depresję. Dlatego tak ważna jest opieka, która może przybierać różne formy np. robienie zakupów, sprzątanie domu choremu, pomoc w higienie osobistej czy rehabilitacji, a co najważniejsze asysta w walce z chorobą. W wielu społecznościach lokalnych działają ośrodki pomocy dla opiekunów, w których można uzyskać poradę i wsparcie.
Kobieta zdjęcie utworzone przez DCStudio – pl.freepik.com